Yeni doğan bebeklere giydirilen ve organik olmayan çorap, patik ya da sert ayakkabılar bebeklerin ayak sağlığına zarar verebilmektedir.Gerekli bakımın yapılmaması durumunda, yeni doğanların ve bebeklerin el, kol ve ayaklarında önemli sorunlar oluşabilmektedir.

Zayıf, prematüre ve doğumsal metabolik bozukluk olan bebeklerde el ve ayak bakımı önemlidir. Bu bebeklerde, deri altı yağ dokusu ince olduğundan ve ısı merkezi tam oluşmadığından ısı kaybını önlemek gerekmektedir. Bunun için doğum sonu bu organlar hemen ısıtılmalı, bebeğe başlık, eldiven ve çorap giydirilmelidir. Bu çorap, eldiven ve başlıkların hava alışverişini engellemeyecek maddelerden olmasına dikkat edilmeli, ayrıca kan dolaşımını engellememelidir.

Bebeklerin ayak bakımında önemli noktalardan biri de tırnak kesim şeklidir. Tırnaklar çok kısa kesilirse bu işlem sonucunda tırnak batmaları ve enfeksiyonlar oluşur, bu nedenle tırnakların deriye batmaması için uçlardan kesilmeli, tırnak yatağına yakın kesilmemeli, kenarlarından düzlemeye çalışılmamalıdır. Çocukların ayaklarının iki yaşına kadar düztaban özellikli olabileceğini ebeveynlerin göz ardı etmemeleri gerekir.

İnsan yaşamında ortalama 160.000 km adımı geride bırakır. Aslında ayaklarımızın en önemli ulaşım şekli olmasına rağmen, günlük hijyen ve bakımı ihmal edilmektedir. Özellikle de çocuklar ve erişkinlerde.

Dolayısıyla çocuklarda ve erişkinlerde ayaklarda kaşınma, yanma, kabarmalar, tırnak ve ayak mantarı, nasır, siğil, batık tırnak oluşumu daha fazladır.

Özellikle çocuklarda enfeksyonlar ve açık yaralar kaçınılmazdır.

Erişkin kadınlarda ise özellikle ucu sivri ve yüksek topuklu ayakkabı giyilmesi, ayak parmaklarının üzerine binen yükü arttıran bir faktördür. Bu da ayak sağlığının bozulmasına davetiye çıkarmaktan başka bir işe yaramaz.

Rehabilitasyonun temel hedeflerinden biri kişiyi bağımsız bir şekilde hareketini sağlamaktır. Bağımsız hareket kişinin hem bedenen hem de ruhsal yönden kendini iyi hissetmesine sağlayacaktır.Yaşlılarda ayağa kalkma ve yürüme sorunları ile direkt ilişkisi nedeniyle görülen ayak sorunları, özel önem taşımaktadır. Ayak sorunları ağrı, morbidite ve fonksiyonel engelliliğe katkıda bulunarak yaşam kalitesini önemli ölçüde etkileyebilmektedir. Ayrıca ayakta durma dengesinin bozulması (postural instabilite) ve düşmeyle ilgili risk faktörleri arasında da anlamlı bir yer tutarak mortaliteyi artırmaktadır. Yaşlı kişilerde ayak sorunlarının genel populasyonda görülenin hemen hemen iki katı olduğu bildirilmektedir.

Ayak sorunlarının ilerleyen yaşla artması, ayağın anatomik yapılarının bütünlüğünü etkileyen kronik sistemik hastalıkların bütün vücuda etkisine bağlanabilir. Bundan başka yaşlılıkta derinin incelmesi, kan desteğinin azalması, periferik sinir hasarı ve yaşam tarzının değişmesi ayak sorunlarının ciddiyetini artırabilir. Yaşlılarda fonksiyon ve mobiliteyi etkileyen en yaygın ayak sorunları, tırnak bozuklukları, fungal ve bakteriyel enfeksiyonlara bağlı değişikler, ülserasyonlar, kornlar, kalluslar, bunionlar, topuk ağrısı, metatarsalji, çekiç ve pençe parmaklar, hallux rigidus, artritler ve nöropatilerdir.

Ayak sorunlarından iyi bir ayak bakımı ve uygun ayakkabı giyimiyle sakınmak mümkündür. Ayak tedavisinin temel hedefi ağrıyı azaltmak ve deformiteleri düzeltmektir. Yaşlılarda konservatif tedaviler genellikle başarılı olmakla birlikte, dirençli olgularda cerrahi tedavi denenebilir. Ayak sorunlarının giderilmesinde erken tanı, uygun tedavi ve devamlı bakımın yanı sıra, toplumsal düzeyde önleyici yaklaşımlara ve ayak sağlığı konusundaki eğitim programlarına ihtiyaç vardır.